Agaty Dudy-Gracz przedstawiać nie trzeba: reżyserka legendarnej „Gali rewolucyjnej” 31. Przeglądu Piosenki Aktorskiej i przejmującego spektaklu „Ja, Piotr Riviere...” w Capitolu wyreżyserowała na ubiegłorocznym PPA we Wrocławiu „Bardzo drogi koncert z okazji pięćdziesiątej ósmej rocznicy taniego budownictwa mieszkaniowego”.

Autorski teatr Agaty Dudy-Gracz wywołuje emocje silne i skrajne. Wizjonerskie inscenizacje idą tu w parze z bezlitosnym przypatrywaniem się człowiekowi – stworzeniu pięknemu i przerażającemu, mądremu i głupiemu. Tegoroczny Koncert Galowy jest opowieścią o Polakach, wariacją na temat tuwimowskich strasznych mieszczan w strasznych mieszkaniach: krzywym zwierciadłem, podstawionym nam w postaci zwykłego (na pozór) bloku mieszkalnego nr 104. W barwnym panopticum mieszkańców klatki C na równych prawach znajdzie się duch dziadka z Luftwaffe i lokalne dewotki, aktywiści społeczni i homofobi, Murzyn – rasista i kryptogeje. Będzie oczywiście jeszcze jak w każdym bloku stróż. Anioł Stróż Depresyjny, który nie tyle strzeże mieszkańców, co umacnia ich w wierze, że życie jest nic nie warte, nic nie ma sensu i nic im się nigdy nie uda.

Obsada, złożona z aktorów wrocławskich, krakowskich i łódzkich teatrów, liczy ponad trzydzieści osób każda postać gra w tej wspólnocie ważną rolę i każda opowie nam o sobie (i o nas) coś niemiłego.

Okrutną i śmieszną zarazem fabułę kontrapunktują przeboje polskiej i światowej popkultury w aranżacjach Mai Kleszcz i Wojtka Krzaka, od „Dumki na dwa serca” przez „Ogrzej mnie”, „Niech żyje bal” i „Felicitę”, po „Sunday Bloody Sunday”.

W ponad trzydziestoosobowej obsadzie zobaczymy m.in: Wojciecha Mecwaldowskiego (główna rola), Magdę Kumorek, Elżbietę Romanowską, Justynę Szafran, Helenę Sujecką, Emose Uhunmwangho, Tomasza Schimscheinera, Cezarego Studniaka oraz Maję Kleszcz i Wojtka Krzaka.